adj.

human, having a human form or figure;
after the men's manner;

s. zool.

anthropomorphite.

adj.

ἁνθρωπόμορφος, ἁνθρωποειδής humanae formae. Որ ունի զկերպարանս եւ զնմանութիւն մարդոյ. մարդադէմ. որպէս մարդ գազանաբարոյ, եւ գազան ըստ իմիք նման կերպարանաց մարդոյ.

Զվատթարսն ոչ մարդ, այլ՝ մարդակերպ համարի գազան։ Ոմանք ոչինչ ի մարդակերպ գազանաց որոշեալ են. (Փիլ. իմաստն. եւ Փիլ. լին.։)

Կանխաւ զգուշացուցանեմ զձեզ ի մարդակերպ գազանաց անտի. (Ածազգ. ՟Ա։)

Յանողորմից անտի եւ ի գազանաց մարդակերպից կրեցին. (Սարկ. հանգ.։)

Եւ այլ մարդակերպ ինչ մերկ գազան։ Գազանք անծանօթք մարդակերպք. (Խոր. աշխարհ.։)

Յանմարդի անասնաբարոյ գազանութենէն մարդակերպք եղեն. (Նար. յովէդ.։)

Զհրեշտակաց փոխեցելոց ի մարդակերպ տեսակ (այսինքն տեսիլ). (Փիլ. իմաստն.։)

Զհոգեւորական ազգին զամենայն մարդակերպ նմանութիւնս առ մարդիկ եղեալ. (Ագաթ.։)

Արարին իւրեանց ձեռագործս մարդակերպս՝ կուռս կարկատունս. (Կոչ. ՟Ժ՟Բ։)

Կամի՞ս գիտել, թէ ո՛յք են մարդակերպ սեաւքն. (Վրք. հց. ՟Դ։)

ՄԱՐԴԱԿԵՐՊ. իբր Նման մարմնաւորաց կամ մարմնոյ մարդկան.

Ոմանք զաստուած մարդաձեւ եւ մարդակերպ (տպ. մարմնակերպ) ասէին։ Մարդակերպ զաստուած ասէր լինել. (Վրք. ոսկ. (ուստի աղանդ մարդակերպեայց։))

Հրեշտակացն ձեւն պայծառ էր, եւ մարդակերպ երեւեցան, եւ յանկարծակի. (Մեկն. ղկ.։)

adj. adv.

ՄԱՐԴԱԿԵՐՊ. ա.մ. Առօղ կամ ունօղ զճշմարիտ բնութիւն մարդկային. մարդկեղէն կերպարանօք եւ բնութեամբ.

Ածցէ զիւր հայրն ծնօղ ի հաշտութիւն թնդ արարածս իւր՝ մարդակերպ պատկերաւն. (Բուզ. ՟Դ. 5։)

Զկենդանացուցիչն քրիստոս՝ մարդակերպ նմանութեամբ նկարագրեմք. (Յհ. իմ. պաւլ.։)

Որ վասն մերոց կենաց մարդացաւ, եւ մարդակերպ շրջեցաւ. (Ագաթ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Մարդակերպեայք

Մարդակերպեանք

Voir tout