adj.

murderous, exterminating;
— առնել, to kill, to put to the sword.

adj.

ἁνθρωποφόνος homicida. Կոտորիչ մարդկան. մարդասպան, եւ մարդածախ. մարդ ջարդօղ.

Անկոխ դրախտին ճանապարհ՝ մարդակոտոր աւազակաւն նախ բացաւ։ Ճանապարհ դրախտին բացաւ մարդակոտոր աւազակին. (Ոսկ. ես.։)

Վասն մարդակոտոր սովոյն արձակեաց զընտանեակսն իւր. (Եփր. թագ.։)

ՄԱՐԴԱԿՈՏՈՐ ԱՌՆԵԼ. Կոտորել զմարդիկ. մարդ ջարդել, մարդիկը հատցընել.

Հասանէին առնուին զկողմ ի պարսից աշխարհէն, առ հասարակ մարդակոտոր առնէին. (Բուզ. ՟Գ. 20։)