vn.

to approach, to go or come near, or towards, to go closer to;
to be allied, related by marriage, to intermarry with, to marry into.

ձ.

προσεγγίζω accedo. Մերձենալ. մատչիլ. յարիլ. զհետ երթալ. մօտեւորիլ, մօտենալ, քովը մօտիկնալ.

Ընկա՛լ զմեզ զմերձաւորեալքս սրբոյ քում սեղանոյս ըստ բազում գթութեանդ քում. (Բրս. պտրգ.։)

Զի էր աշակերտ քրիստոսի, որ մերձաւորեալ էր գառինն աստուծոյ, ո՛ւր եւ երթայր. (Եւս. պտմ. ՟Է. 1։)

Հեզութիւն մերձաւորի քրիստոսի. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա։)

Եւ ἁγχιστεύω propinquus fio. Մերձաւոր ազգական լինել.

Այլեւ եկաւոր հարազատութեամբ մերձաւորեսցին խնամութեամբ. (Խոր. ՟Գ. 55։)

Ի սեւութենէ մեղացն, զոր ունէիր յառաջ քան յիս մերձաւորիլն. (Նար. երգ.։)

Եւ σύνειμι coeo, convenio. Զուգիլ ըստ մարմնոյ. գալ առ միմեանս. գիտենալ.

Առաքեցաւ առ կոյս խօսեալ առն. խօսեալ, բայց ոչ մերձաւորեալ. խօսել, բայց պահեալ. (Ճ. ՟Գ.։)