adj.

paralytic, palsied, crippled;
one-sided;

adv.

from one part only.

adj. adv.

κυλλός (լծ. հյ. խեղ, եւ կաղ). mancus, claudus, curvus μονομερής unius oartis μονομερῶς ex una tantum parte. Որոյ մի կողմն կամ մասն է ի կայի իբր ողջ, իսկ միւսն կաղ կամ խեղ. կամ խանգարեալ. պակաս, թերի. անկատար. միադիմի.

Կաղս, կոյրս, համերս, միակողմանիս։ Միակողմանիքն բժշկէին. (Մտթ. ՟Ժ՟Ե. 30. 31։)

Երեւեցան թշուառակացն երեսքն միակողմանի սեաւք որպէս եթովպացւոց. (Հ=Յ. նոյ. ՟Ի՟Գ.։)

Մարդոյ կարութիւնն երագ, եւ յարուցեալ ոչ կարէ ամենայն ջանիւ. (Լմբ. իմաստ.։)

Ո՛չ է անկ զծով ձգել ակօս. (Ուռպ.։)

Զձայնս որ ի սուրբ աւետարանսն, վարեաց միակողմանի, որպէս զեւտիքէսն, կամ որպէս զնեստոր. (Ժող. շիրակ.։)

Ձայնդ՝ հասարակաց է ջատագով հօր եւ որդւոյ. իսկ դու միակողմանի՝ սակս հօր միայն ասացեր. (Աթ. ՟Ը։)

Ամբաստանողին հանդերձ թշնամեօքն երթալ. որով միակողմանի գործ յիշմանցն առնեն։ Միակողմանի գործէին զյիշմունսն. (Սոկր. ՟Ա. 32։)

Ոչ միակողմանի ունելովվ զզէնս արդարութեան. (Շ. թղթ.։)

Իսկ Ոսկ. ես.

Ցիր եւ ցան եհան զվիճակս նոցա (ղեւեայ եւ շմաւոնի), եւ ոչ ըստ այլոցն միակողմանի. յն. միացեալ, որպէս ի միում վայրի. (ռմկ. միակտուր։)