cf. Միայնարան.
cf. ՄԻԱՅՆԱՆՈՑ. գ.
Գտին զսուրբն ըռըստակէս բնակեալ յանապատի յիւրում միայնաստանս. (Ագաթ. (մի ձեռ. մենաւորաստան)։)
Հաստատէր զմիայնաստանս ճգնաւորացն. (Ճ. ՟Ա.։)
Եւ ա.
Ընտրեալ իւր առանձնակ միայնաստան տեղեակ (այսինքն տեղի մի անշուք), աղօթից միայն պարապեալ. (Արծր. ՟Գ. 14։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | միայնաստան | միայնաստանք |
| accusatif | միայնաստան | միայնաստանս |
| génitif | միայնաստանի | միայնաստանաց |
| locatif | միայնաստանի | միայնաստանս |
| datif | միայնաստանի | միայնաստանաց |
| ablatif | միայնաստանէ | միայնաստանաց |
| instrumental | միայնաստանաւ | միայնաստանաւք |