s.

ՄՈՇԱՅ կամ ՄՈՇԱՎԱՅՐԻ. μυρίκη myrica, enista ἁγριομυρική myrica agrestis. Անուն ծառոյ. ռմկ. մոշի. որպէս յն. միւրիկէ.

վասն որոյ դնի ի բառս Գաղիանոսի.

Մուրիկ, մոշի։ Եւ յն. աղրիօմիրիգի՛, թարգմանի ի մեզ Մոշավայրի, կամ մոշայ վայրի. (Երեմ. ժէ՝. 6. 31։) յն. ձայն մռիգի՛, է որպէս թէ մեռոնական, այսինքն իւղային, խժային, կամ իբրեւ զմրտենի։

Զմորենին (մովսեսի) ոմանք ասեն թուփ անթառամ եւ անուշահոտ եւ անպտուղ. սակայն մոշավայրի, որ է բերք լերին, բարակ, տկար, եւ անպտղաբեր. (Վրդն. ծն.։)

Իսկ ի Բժշկարանս գրի,

Մոշի. գազ. կազ. տարֆա.

Ածուոյ մոշին. յաթաշն.

Մոշու պտուղն. կազմաշուն։