s.

intelligence, good sense, judgment.

s.

Մտաւոր, եւ մտացի գոլն. ուշիմութիւն. իմաստութիւն. խոհականութիւն, եւ մտադրութիւն. մտավարժութիւն. խելք, խելացութիւն.

Կենդանական շունչ իմաստակիր մտաւորութեան. (Ագաթ.։)

Գրիգորի աստուածաբանի աշակերտեալ՝ յառաջանայ ի մտաւորութիւն. (Սոկր.։)

Մտաւորութեանցն զօրութիւնք. (Եւագր.։)

Յամենայն գործ մտաւորութեան եւ հանճարոյ առաջին։ (Խոր.՟Բ. 7։)

Զքոյ այդպիսի արարուած եւ զմտաւորութիւն. (Փարպ.։)

Որ զգիրս մտաւորութեամբ ոչ ընթեռնուն. (Սարգ. ՟գ. յհ.։)

Ոմանք ասեն վասն յիշատակկի, եւ այլք վասն առաւել մտաւորութեան. (Երզն. քեր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մտաւորութիւն մտաւորութիւնք
accusatif մտաւորութիւն մտաւորութիւնս
génitif մտաւորութեան մտաւորութեանց
locatif մտաւորութեան մտաւորութիւնս
datif մտաւորութեան մտաւորութեանց
ablatif մտաւորութենէ մտաւորութեանց
instrumental մտաւորութեամբ մտաւորութեամբք