to assume, to arrogate, to take too much on oneself, to pretend to, to presume.
Յանչափս ակն դնելով՝ յանդգնիլ. կքրիլ. ժպրհիլ. (լծ. լտ. ա՛ւտէօ, ա՛ւզուս)
Ոչ բաւականացաւ չարեօք մարդկան, այլեւ առ Աստուած եւս, եւ առ Սուրբս նորա յաւակնեալ։ Աստուածորդի զնա ձայնէր, զի այնու փքացեալ՝ առ հուրն յաւակնեալ զինքն տայցէ. (Արծր. ՟Ա. 14։)
Եթէ ոք հակաճառական բանիւ յաւակնի կապտել զհայր ի յիւրմէ բանէն. (Նար. ՟Լ՟Դ։)
Երիս Աստուածս ասել ոչ յաւակնիմք, այլ մի. (Պիտառ.։)
Այլ ինձ ոչ փոքր յաւակնելի էր յայդքան ձկտել ի բարձրութիւն՝ ամենեւին ստորանկելոյս. (Նանայ.։)
Տուաւ պատճառ դատապարտութեան յաւակնեալ լրբին. (Երզն. մտթ.։)