adj. s.

cf. Շամրտացի.

ՇԱՄՐԻՏ որ եւ ՇԱՄՐԻՏԱՑԻ, ցւոյ. σαμαρεῖτης samarita, samaritanus. Սամարացի, շամարիտ.

Զփրկիչն մեր՝ մանկուաք ժողովրդեան իւրոյ շամրիտ կոչեցին. (Մծբ. ՟Ծ՟Թ։)

Բազում եւս զօրս ի շամրտացւոց ժողովէր. (՟Ա. Մակ. ՟Գ. 10։)

Որ ի շամրտացւոց եբրայական գիրքն կրին։ Առ շամրտացիսն ողջ պահեալ գտանին։ Ըստ շամրտացւոց եբրայականին. (Եւս. քր. ՟Ա։)