s.

dog-tick, ricinus caninus.

κυνόμυια musca canina. Շան ճանճ. տիզ. է՝ որ բոլորշի ողորկ՝ պնդամաշկսպիտակ, եւ է՝ որ տափարակ, կարմիր, ճանկաւոր, ոսպնաչափ. որ չարաչար ծծէ զարիւն շան, եւ քոսոտ առնէ զնա. կէնէ՛, լէշա. եբր. առօպ.

Առաքեմ ի վերայ քո շանաճանճ. եւ լցցին տունք եգիպտացւոցդ շանաճանճիվ։ Սատակեցաւ երկիրն ի շնաճանճէ անտի. (Ել. ՟Ը. 21=31։ Սղ. ՟Հ՟Է. 50։ ՟Ճ՟Դ. 30։)

Զառաջին հարվածովն զանց արարի. եւ զգորտովքն եւ զմժխաւն եւ զշանաճանճաւն. (Ածաբ. կարկտ.։)

Շարբ շանաճանճոյ տարմից զինեւ պատեսցեն. (Նար. ՟Կ՟Ը։)