as, like, how.
ὠς, ὤσπερ ut, sicut. (իբր ո՛ր գունակ) Որպէս. որգոն. զոր օրինակ. իբրու. հանգոյն այնմ՝ որ. որպիսի.
Պատմի, թէ զիա՛րդ եւ ո՛րգունակ անկաւ ի մտաց. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Ոչ ի հարկէ, որգունակ մերս. այլ կամաւ ի վեր քան զմերս. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 21։)
Ոչ ի պարգեւէ կամ ի շնորհէ տուելոյ սքանչելիք, որգունակ սրբոցն։ Ոչ ուրեմն ապաշխարութեան եւ մաքրութեան պէտս ունի ի ձեռն մկրտութեանն, որգունակ՝ դուք. (Նանայ.։)
Սրբելն աստուածատես գործէ, որգունակ զմովսէսն եւ զեսայիասն. (Լծ. ածաբ.։)
Աստուած գոլ խոստովանեցաւ հոգւոց, որգունակ եւ մարմնոց. (Կիւրղ. ղկ.։)
Որգունակ արեգակն գերապայծառ քան զաստեղս, այսպէս, եւ այլն. (Մաքս. եկեղ.։)
Որգունակ ընտանեգոյն՝ մերձ հանդիպեալ. (անդ։)
Որգունակ եւ գրէ յովհաննէս. (Արծր. ՟Գ. 12։)
Անուն՝ հասարակաբար, ո՛րգունակ, մարդ. եւ յատկապէս, ո՛րգոն, պօղոս. (Թր. քեր.։)
Եւ ձեւ մարմնոյն, որգունակ սրբոյն բարսղի՝ յաստուածաբանէն ներբողեալ. (Ասող. ՟Գ. 32։)
Ի պատուիրանէն ցուցաւ, ո՛րքան չար են մեղքն, եւ ո՛րգունակ կորուստ ունի. (Ոսկ. հռ.։)
(Գրի եւ ՈՐԳՈՒՆԻ. Անան. եկեղ.։)