adoptive, adopted;
առնուլ յ—ս, to adopt as son;
սնոյց զնա յիւր —ս, he nursed him like his own son.
ՈՐԴԵԳԻՐ կամ ՈՐԴԷԳԻՐ. ὐιόθετος, παῖς θέτος adoptivus, adoptitius filius. Գրեալ ժառանգ իբրեւ որդի. հոգւոյ զաւակ. վերագրեալ յորդիութիւն. ըստ յն. որդեգիր, այսինքն դրութեամբ որդի, եւ ոչ բնութեամբ. հոգեզաւակ օղուլլուգ, ճան էվլատը. ուստի վարի յոքնակի՝ ոճով.
Աստուած զնա առ դուստրն փարաւոնի, եւ եղեւ նմա յորդեգիրս։ Սնոյց զնա յիւր որդեգիրս։ Յորդեգիրս առեալ՝ ժառանգ կացուցանէ. (Ել. ՟Բ. 14։ Գծ. ՟Է. 21։ ՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Դ. 26։)
Մանկունս իմ քեզ յորդէգիրս եղեալ լիցին. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
Եղեալ խոսրովայ ընդ որդեգիրս. (Մամիկ.։)