adj.

fond of one's son, loving one's children.

φιλότεκνος, φιλόπαις filiorum amator, -trix. Սիրօղ որդւոց. զաւակասէր. գորովագութ առ որդիս իւր.

Այրասէրս լինել, որդեսէրս. (Տիտ. ՟Բ. 4։)

Յընտանեսիրացն եւ յորդեսիրացն. (Փիլ. իմաստն.։)

Որպէս հարք գթածք առնեն, եւ մարք որդեսէրք. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 10։)

Հարք որդեսէրք. (Խոսր.։)

Դու միայն աննանդդ եւ որդեսէրդ. (Սարկ. աղ.։)

Աւետիքն յաղթահարեցան յորդեսէր սիրոյ անտի. (Եփր. ծն.։)