adj.

killing one's own child, child-murdering;

s.

infanticide.

adj.

τεκνοφόνος, παιδοκτόνος filii sui interfector. Սպանօղ որդւոյ իւրոյ.

Վասն ա՞յդորիկ հայր արարեր, զի որդէսպան գործեսցես։ Մի՛ տեսցէ սառայի ակն զաբրահամ որդեսպան, եւ մի՛ զիսահակ հայրենի ձեռօք խողխողեալ. (Առ որս. ՟Դ։)

Ոչ միայն մարդեսպան, այլեւ որդեսպան, որ ե՛ւս դժնդակագոյն է. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 17։)

Ողբասցուք զհօրն զվտանգն, զախտն որդէսպան. (Գանձ.։)

s.

ՈՐԴԵՍՊԱՆՔ գ. Որդեսպանութիւն, որ եւ ՈՐԴԵԿՈՏՈՐՔ ասի.

Ոյք զդիսն իւրեանց տեսանէին՝ ի մարդասպանս եւ յորդեսպանս պատուեալս. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 6։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Որդեսպանութիւն, ութեան

Որդեսպանք

Voir tout