adj.

hating one's progeny.

adj.

μισότεκνος qui liberos odit, filiis suis infestus. Ատեցօղ զորդի իւր.

Զի յորդիատեաց հօրէն զանխլասցի։ Ոչ այնպէս եմ որդիատեաց։ Ասեն վերջին զոմն զաստուած (կռոնոս՝) որդիատեաց, զամենեսեան կլանել. (Ածաբ. յայտն. եւ Ածաբ. մակաբ. եւ Ածաբ. առ որս. ՟Զ։)