s.

cumin.

s.

κύμινον ciminum, cuminum. եբր. քամմօն. ար. քէմմուն. թ. չէմին (յն. քի՛մինօն. լտ. չի՛մինում կամ քո՛ւմինում). Բոյս ընտանի եւ վայրենի, որոյ ունդն է դեղին. որպէս եւ տերեւն չորացեալ դեղնի. ջերմ եւ չոր՝ կծուահոտ, որ լինի համեմ ի կերակուրս. մանաւանդ ի պէտս ապխտելոյ զմիս.

Սերմանէ փոքր մի արջնդեղ եւ չաման։ Եւ ոչ զանիւ կամնասային ածեն ի վերայ չամանոյն։ Չամանն հացիւ ուտի. (Ես. ՟Ի՟Ը. 25=28։)

Տասանորդէք զանանուխ եւ զսամիթ եւ զչաման. (Մտթ. ՟Ի՟Գ. 23։)

Կիմին. չաման։ Կարամ, կարոգին. վայրի չաման. չամանուկ. (Գաղիան.։)

ՉԱՄԱՆ ՀԱՅՈՑ. ըստ Բժշկարանի ՝ քամոնի էրմանի, քարաւիայ. քէմմունի էրմէնի.

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Գրչաման, ի

Չամանական թթուուտ

Voir tout