tormenting, afflicting.
Որ չարչարէ. չարչարօղ.
Այլ զի եւ սիրիցեն եւս զչարչարիչսն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 18։)
Ոչ խնդրէ զվրէժ անձին իւրոյ ի չարչարչէ անտի ... չարչարչացն եւ այլն. (Եփր. համաբ.։)
Չարչարեաց զչարչարիչսն, զի մի՛ խստացուսցեն զսիրտս։ Զժանիսն նորա զչարչարիչս խզեաց ընկէց ստուգութիւնն. (Եփր. ծն.։ Եփր. ել.։)
Սոյնպիսի ախտ ի միջոյ բառնալ՝ կրկին ողորմութիւն է, ե՛ւ առ չարչարեալսն, եւ առ չարչարիչսն. զի զնոսա ի չարեաց փրկեսցէ, եւ զչարչարիչսն ի չարչարելոյն ցածուսցէ. եւ այն ոչ եթէ չարչարելոց ինչ երախտիք իցեն, այլ չարչարչացն. (Ոսկ. ես.։)
Չարչարիչքն՝ պսակաց առիթ լինէին վկայիցն. (Ոսկ. գծ.։)