adj.

devout, pious, religious.

adj.

εὑσεβής pius δυσδαιμονέστερος nimis religiosus. Սիրօղ զպաշտօն Աստուծոյ ճշմարտի, կամ չաստուծոյ. կրօնասէր. բարեպաշտ, արդեամբք կամ անուամբ. ջերմեռանդ. սօֆու.

Որ այնց ժամանակաց պաշտօնասէր քահանայքն էին։ Ա՛րք աթենացիք, ըստ ամենայնի իբրեւ պաշտօնասէրս տեսանեմ զձեզ. (՟Բ. Մակ. ՟Ա. 19։ Գործ. ՟Ժ՟Է. 22։)

Ճոխք քաղաքին եկեալ պաշտօնասիրօքն հանդերձ՝ պատեցին զմարմինն. (Ճ. ՟Ժ.։)