adj.

idolatrous.

adj.

Իբր Դիցապաշտ. ըստ յն. հելլենացի կամ հեթանոս.

Հրաման առաքեցին յամենայն քաղաքս պաշտօնաւորս (լինել). (՟Բ. Մակ. ՟Զ. 8։ 4)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif պաշտօնաւոր պաշտօնաւորք
accusatif պաշտօնաւոր պաշտօնաւորս
génitif պաշտօնաւորի պաշտօնաւորաց
locatif պաշտօնաւորի պաշտօնաւորս
datif պաշտօնաւորի պաշտօնաւորաց
ablatif պաշտօնաւորէ պաշտօնաւորաց
instrumental պաշտօնաւորաւ պաշտօնաւորաւք