vn.

to grow old, aged, to advance in age;
to become old, ancient.

ձ.

γηράσκω senesco. Ծերանալ կնոջ, անցանել զաւուրբք. պառւիլ.

Ահա ես պառաւեալ եմ (ասէ Սառա). (Ծն. ՟Ժ՟Ը. 13։)

Աթինա կոյս ոչ պառաւեալ. (Մագ. ՟Ծ։)

Նմանութեամբ, որպէս Հնանալ.

Որ ի սկըզբան ցաւոյն դէպ իցէ (դեղ), եւ որ ի պառաւել ցաւոյն. (Եզնիկ.։)

Ոչ արամազդեանն կաղնին պառաւեալ տայր պտուղ. (Մագ. ՟Կ՟Ը։)

Իսկ (Խոր. ՟Բ. 23.)

Պառաւեալ առասպելք ասի՝ կամ իբր հնացեալ եւ խափանեալ, եւ կամ որպէս պառաւական։