cf. Պատկառանք.
cf. ՊԱՏԿԱՌԱՆՔ. αἱσχύνη pudor.
Պատկառութիւն եւ ամօթ բերեն. (Փիլ. լին. ՟Դ. 6։)
Մինչդեռ պատկառութիւն իբրեւ սանձք ի բերան կայցեն։ Կայ եւ կայ պատկառութիւն ինչ տնկեալ յոգիսն, եւ ակնածութիւն մէտ ի բարիսն. (Ոսկ. եփես. եւ Ոսկ. մ. ՟Գ. 33։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | պատկառութիւն | պատկառութիւնք |
| accusatif | պատկառութիւն | պատկառութիւնս |
| génitif | պատկառութեան | պատկառութեանց |
| locatif | պատկառութեան | պատկառութիւնս |
| datif | պատկառութեան | պատկառութեանց |
| ablatif | պատկառութենէ | պատկառութեանց |
| instrumental | պատկառութեամբ | պատկառութեամբք |