adj. s.

Առաջին ի պարու. պարագլուխ. պարապետ. գլխաւոր.

Ի բոլորն պարառաջ ճանաչիւր (աբրահամ որպէս քաղդեասցի աստեղագետ)։ Զմի ի նոցանէ կացուցանեն պետական եւ պարառաջ պայազանց։ Պարառաջ էր պարածանաց քում տողանի տէրութեան։ Պարառաջ բոլոր կրոնից անձնացելոց (սուրբ հայրն անտոն). (Մագ. ՟Է. ՟Ի՟Ը. ՟Ի՟Թ. ձ։)