adj.

comprehensive.

adj.

περιεκτικός, περιληπτικός continendi vel comprehendi vim habens, complectens. Պարունակող. բովանդակիչ. պարագրող. պարփակօղ. պարառօղ. բագձաձական.

Ասէ զխելապարտակն. քանզի այսպէս անուանեն զպարունակական խելացն՝ զպարուտակ. (Նիւս. կազմ.։)

Ինքնաշարժ՝ շարժող այլոց. պարունական՝ անպարունակ։ Պարունական ամենայնի. իսկ ինքն զպարունակելի. (Դիոն. ստէպ.)

Զտանն ի ներխո մուծանելով ձեւ, վասն գոլոյն պարունակական բնակեցելոյն ի նմա. (Մեկն. ղեւտ.։)

Հասարակաց (է) սեռի եւ տարբերութեան՝ պարունականն (գոլ) տեսակաց. (Պորփ.։)

Մեր քահանայապետութիւնս ասի եւ է պարունական իրողութիւն ամենեցունց իւրոցն սրբազանից։ Պարունակականն օրհնաբանութիւն ամենասրբազանիցն զանձնաւորականս մեր ունակութիւնս յոդաւորապէս դնէ։ Աստուածագոյն գոհութիւն քահանայապետական՝ որպէս պարունական ի մեզ եկելոցն յԱյ սրբազանիցն պարգեւաց. (Դիոն. եկեղ.։)