cf. Պարուսան.
ՊԱՐՈՒՍ ՊԱՐՈՒՍԱՆ. Պարան հիւսեալ ի կնւոյ. սիրայ.
Յուսնակացութեամբ Աստուծոյ, սակաւիկ մի նիրհելով ի վերայ լարից պարուսին՝ հանգիստ տայր տկարութեան մարմնոյն. (Ճ. ՟Բ.։)
Ոչ երբէք բազմեցաւ, այլ յոտն կալով վճարէր զպէտս բնութեանս. բայց եթէ փոքր ինչ նիրհէր ի վերայ պարուսանի. (Վրք. հց. հին ձ. իսկ նոր ձ. պատրուսանի. տպ. գաւազանի։)