to worst, to overcome, to vanquish, to conquer, to subjugate, to subdue;
— զչարչարանս, to suffer with fortitude, to bear up against pain or torments.
καταγιγωνίζομαι, ἠττάω debello, vinco πταίω impingo, offendo τροπάω in fugam verto. կր. fortuna adversa utor եւ այլն. Որպէս թէ պարտաւոր կացուցանել զոսոխն. Մարտիւ ընկճել զթշնամիս. յաղթել. վանել. յաղթահարել. նկուն առնել. նուաճել. կործանել, եւ այլն. (լծ. պ. ֆէրէտ, բէրուզ. որ եւ պերոզ, յաղթող).
Հաւատովք պարտեցին զթագաւորութիւնս։ Ընդ մեզ աստուած, գիտացէք հեթանոսք, եւ պարտեցարու՛ք։ Պարտեցաւ այր իսրաէլի յերեսաց այլազեանցն։ Ընդէ՞ր արդեօք պարտեաց զմեզ տէր այսօր առաջի այլազգեանցն։ Պարտեցաւ աբեններ եւ արք իսրայէլի առաջի ծառայիցն դաւթի։ Պարտեցաւ առաջի իսրայէլի։ Ի պարտել ժողովրդեան քո իսրայէլի առաջի թշնամեաց։ Պարտեցաւ յուդա յերեսաց իսրայէլի. (Եւն։)
Մովսէս պարտէր զամաղէկ. (Նախ. ել.։)
Ոճով ասի.
Զամենայն բարբառ, որ յարիցէ ի վերայ քո ի դատաստան, պարտեսցէս. (Ես. ՟Ծ՟Դ. 17։)
Յամօթ եղեն իմաստունք, զարհուրեցան եւ պարտեցան. (Երեմ. ՟Ը. 9.) (յն. ըմբռնեցան)։
Դարձեալ ընդ նոյնս շաղեալք (կամ շաղախեալք՝) պարտիցին. (՟Բ. Պետ. ՟Բ. 20.) (ա՛յլ ձ. պատիցին, որ է սխալ)։
Պարտիսցես ախտի. (Վրք. հց. ՟Ժ. ըստ հին թարգ։)
Պարտիս յողորմութենէ, եւ ոչ պարսաւիս. (Նար. ՟Ծ՟Ը։ Մինչեւ պարտեսցաւ ձեռն նորա սրովն) (այլ ձձ. մատզեցաւ). ՟Բ. Թագ. ՟Ի՟Գ. 10։
Պարտեցաւ պատերազմ յաւուր յայնմիկ. (՟Բ. Մնաց. ՟Ծ՟Ը. 33։)
Պարտեցաւ ամենայն ուախութիւն երկրի. (Ես. ՟Ի՟Դ. 11. յն. ի բան գնաց.) (որպէս թէ եւ հյ. պարտիլն, վարատիլ)։
ՊԱՐՏԵԼ ԶՉԱՐՉԱՐԱՆՍ. Քաջութեամբ համբերելով յաղթօղ լինել քան յաղթեալ.
Պարտէին առաքինութեամբ զչարչարանս. (Սեբեր. ՟Թ։)
ՅԱՓՇՈՒԹԻՒՆ ՊԱՐՏԻԼ. Ըմբռնիլ յափշութիւն առ ամօթոյ պարտութեան.
Որ խիզախէրն՝ յափշութիւն պարտեաւ (Աստուծոյ պարտեցաւ). (Շար.։)
Անսովոր կրաւորական է ասելն՝ Առ որս. ՟Գ.
Պարտիցուք, զի յաղթիցեմք . քանզի հասարակօրէն պիտէր՝ պարտեսցուք. այլ կամ թարգմանն հարկաւորեալ է դնել՝ պարտիցուք, ի նշանակ կրաւորականի, եւ կամ այլազգ իցէ գրելի։