eloquence.
Պերճաբանելն. եւ Բան պերճ եւ պայծառ. Ճոխաբանութիւն գովելի կամ պարսաւելի.
Հասարակաց խօսիւք անցանելով ընդ պատմութիւնս. որպէս զի մի ոք երեւեսցի ի պերճաբանութիւնս գրաւեալ առ փափաքն, այլ ճշմարտութեան բանից մերոց կարոտեալ եւ այլն. (Խոր. ՟Գ. 1։)
Ոչ պերճաբանութեամբ զբոլորն բաւեմ մակագրել քեզ. (Մագ. ՟Կ՟Զ։)
Յանօգուտս բազմախօսիցն հասցէ պերճաբանութիւն. (Յհ. իմ. ատ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | պերճաբանութիւն | պերճաբանութիւնք |
| accusatif | պերճաբանութիւն | պերճաբանութիւնս |
| génitif | պերճաբանութեան | պերճաբանութեանց |
| locatif | պերճաբանութեան | պերճաբանութիւնս |
| datif | պերճաբանութեան | պերճաբանութեանց |
| ablatif | պերճաբանութենէ | պերճաբանութեանց |
| instrumental | պերճաբանութեամբ | պերճաբանութեամբք |