adj.

Pontius;

s.

Pontus, the Euxine or Black sea.

գ.

ՊՈՆՏՈՍ կամ ՊՈՆՏԻՈՍ. յն. Πόντος . Անուն ծովու եւ գաւառի. տե՛ս բռ. յտկ. ան։ Բայց վարի ի մեզ եւ իբր ա. Պոնտացի. πόντιος ponticus.

Հերովդէս եւ պոնտոս պիղատոս. (Գծ. ՟Դ. 27։)

Պոնտիոս պիղատոս էր դատաւոր աշխարհին. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 9։)