crowning;
marrying.
Որ դնէ պսակ յաղթողաց.
ՊՍակքս մերձ, եւ պսակադիրք յօրժարք . (եւ որք պսակինն՝ չիք առաջին. Ճ. ՟Ը.։)
Զինուորք երկրաւոր թագաւորաց ունին պսակադիրք զզօրագլուխսն. (Վրք. հց. ձ։)
Զնա իւր պատուադիր եւ պսակադիր քարոզէ. (Սարգ. յկ. ՟Թ։)
Ոչ հաճի պսակադիրն ընդ անձնահաճ. (Մեսր. երէց.։)
Պսակադիր. Քահանայ՝ որ պսակէ զփեսայ եւ զհարսն.
Պսակն անվաւեր լիցի, եւ պսակադիրքն ընդ պատժօք. (Յհ. իմ. ատ.։)
Եթէ ոք գաղտ պսակ դնիցէ, պսակադիրն լուծցի. (Կանոն.։)
Պսակադիրքն այսպիսեացս՝ կցորդ չարեաց նոցին լինիցին. (Շ. ընդհանր.։)
ՊՍԱԿԱԴԻՐՍ ԱՌՆԵԼ. ՊՍԱԿԱԴՐԵԼ. ն. Պսակ դնել, պսակել զփեսայ եւ զհարսն.
Չէ արժան յաւուր շաբաթու պսակադիրս առնել. (Յհ. իմ. ատ.։)
Պսակադրեսցին ի սուրբ եկեղեցւոջ. (Մխ. դտ.։)