adj. s.

ψαλτῳδός, ψαλμῳδός psalmorum cantor. Որ նուագէ զսաղմոս. սաղմոսերգու, եւ հարկանօղ զսաղմոսարան հանդերձ երգով. եբր. միզրէր. տես (՟Ա. Մնաց. ՟Զ. 33։ ՟Թ. 33։ ՟Ժ՟Է. 19. 27։ ՟Ի՟Թ. 28։ ՟Բ. Մնաց. ՟Է. 11։ ՟Ի. 22։ ՟Լ՟Է. 15։)

Եւ որպէս մակդիր Դաւթի.

Զնմանէ իսկ նշանակէ սաղմոսանուագն։ Ի սոյն եւ սաղմոսանուագն յորդորէ. սաղմոսանուագն եւ ի ճանապարհին իսկ որոգայթ եդեալ ասէ. (Ագաթ.։ Խոսր.։)

Կամ որպէս Սաղմոսական. ψαλμῳδικός, ψαλμικός.

Սաղմոսանուագ ձայնիւ կամ ձայնից. (Ոսկ. զատիկ.։ Ասող. ՟Գ. 32։)

Սաղմոսանուագ երգոյն, կամ երգով. (Նար. խչ.։ Երզն. մտթ.։)