adj. s.

ψαλμῳδός, ψάλτης psalmista, psaltes, -ta. Նոյն ընդ Սաղմոսերգ. սաղմոսերգու. որպէս մակդիր դաւթի.

Որպէս սաղմոսերգօղն ասէ։ Զմեծ սաղմոսերգօղն ընթերցիր։ Ըստ սրբոյն սաղմոսերգողին։ Նորուն իսկ սաղմոսերգողին։ Լուտք ի սաղմոսերգողէն. (Ճ. ՟Գ.։ Պրոկղ. ի կոյսն.։ Կիւրղ. գանձ.։ Պիտ.։ Ոսկ. Գանձ.։)

Այս հոդի եթէ զհովիւ առցէ, սաղմոսերգող (կամ սաղմոսօղ) առնէ (որպէս զդաւիթ). (Ածաբ. պենտեկ.։)

Եւ որպէս Դպիր, փսաղտ. երգիչ.

Յորոց մի գրակարդաց էր նորա, եւ միւսն սաղմոսերգող։ Սարկաւագաց եւ պաշտօնէից եւ կարդացողաց եւ սաղմոսերգողաց. (Ճ. ՟Գ. եւ Ճ. ՟Զ.։)