Սինտեկնոս

ՍԻՆՏԵԿՆՈՍ (կամ ՍԻՆԴԵԿՆՈՍ). Բառ յն. σύντεκνος . որպէս Համածինք. համածնողք. կամ որդիացեալք ի սուրբ աւազանէն. որպէս կնքահայր եւ սան, եւ այլն.

Ի սուրբ եւ ի փրկական մկրտութենէն լեալ են սինտեկնոսք, այսինքն որդիակիցք. (Մխ. դտ. յօրէնս թգ.։)