adj.

drawing or inclining downwards, descending;

fig.

mundane;
sensual.

adj.

κατωφερής, καταφερής qui deorsum fertur, declivis, proclivis, pronus, propensus ad voluptates. Որ բարի ի վայր՝ ի խոնարհ՝ ի ստորինս. ստորաբեր. վայրաքարշ. գետնաքարշ. վայրագնաց. երկրասէր. մարմնասէր.

Փոխանակ ծանունաց եւ վայրաբերաց զխաչն Քրիստոսի բարձեալ. (Ճ. ՟Բ.։)

Երկու՝ (հող եւ ջուր) վարաբերք ծանրութեամբ, մշտաշարժ երկրասողութեամբ. (Եղիշ. հոգ.։)

Մարմինք վարաբերք եւ ծանունք են բնութեամբ. (Մեկն. ղկ.։)

Ծանունքն եւ վարաբերք մարմնոցն՝ երկիր եւ ջուր։ Ծանր իմն է եւ վայրաբեր՝ մեղացն միտումն։ Դառնամաղձոտքն եւ վայրաբերք. (Նիւս. կազմ. եւ Նիւս. բն.։)

Յաղագս վայրաբեր բնութեանս։ Ըստ իւրում վայրաբեր եւ հեշտասէր բնութեան։ Ի սխալող եւ ի վայրաբեր մարմնոյս. (Սարգ. յկ. ՟Դ. ՟Ը. եւ Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Դ։)

Վայրաբեր եղեալ անցանեն ընդ ստորին վայրս երկրի։ Ընդ թանձրագունի եւ վայրաբեր բնութեան կապեալ։ Ծանրանան միտք թեթեւք, յորժամ ընդ ծանուն եւ վայրաբերին շաղեալ կապեսցին. (Իգն.։)

Անսովոր է ասելն.

Ցորքան ժամանակս կրեաց զ՝ի վայրաբեր նիւթն. (Պիտ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Ընդվայրաբեր

Վայրաբերեմ, եցի

Վայրաբերիմ, եցայ

Voir tout