adv.

ἤκιστα minus, minime. Ի վայր. նուազագոյն.

Կերակրոց եւ հանդերձից պէտս ունիմք, այլ եւ բնակութեան ոչ վայրաբար՝ վասն ի գազանաց խոյս տալոյ. (Նիւս. բն. ՟Ա։)

Կամ Ընդ վայր. վայրապար.

Զառող ջութի ի բաց մերժելով, եւ բազում եւ չար եւ վայրաբար ներգործել հիւանդութիւնս. ((ա՛յլ ձ. վայրապար նորոգագործել). Փիլ. լին. ՟Ա. 48։)