s.

defender;
— լինել հայրենեաց, to fight for one's country, in defence of one's native land.

adj. s.

ὐπέρμαχος propugnator. Որ մարտնչի ի վերայ այլոյ, ձեռնտու. օգնական.

Վերամարտիկ արդարոց է աշխարհ. (Իմ. ՟Ժ՟Զ. 17։)

Ես վերամարտիկ եղէ յամս յեսուայ, եւ զեօթն ազգն սատակեցի. (ՃՃ.։)