to raise, to elevate, to lift up on high;
— զգլուխ, cf. Ըմբոստանամ, cf. Ընդվզիմ;
— յինքն, cf. Ըստանձնեմ.
ὐπεραίρα extollo, effero, attollo եւ այլն. Բարձեալ բերել կամ կրել. վերացուցանել. ի վեր մատուցանել.
Զաստըւած բոլորովին՝ մարմնով ի քեզ վերամբարձեալ. (Մագ. ոտ. խչ.։)
Վերամբառնան զնա յերկինս՝ տեսանել զամենայն սուրբս. (Վրք. հց. ՟Ի՟Ա։)
Զստորանկեալս յոտս քո վերամբարձցես ամենաթագաւորին աստուծոյ. (Յիշատ. ոսկ. յհ.։ (կամ որպէս գրի, վերամբարձեսցես. գուցէ իբր՝ տացես վերամբառնալ)։)
ՎԵՐԱՄԲԱՌՆԱՄ, բարձայ. չ. ὐπερέχω antecello, emineo, efferor. Վերանալ. բարձրանալ. գերազանցել. ամբարտաւանիլ.
Պահելով զպատուիրանն՝ յանապականութեան եւ յանմահութեան վիճակն մարմին վերամբառնայ։ Վասն որոյ եւ յայդպիսի պատիւ վերամբարձար։ Գետնաստորս սակաւ մի վերամբարձեալս ընդ արմկամբքն, զի յայն յեցցին։ Զխաղաղացեալ ոգին եւ յոյժ վերամբարձեալ՝ շրտուցանէ, որպէս զաչս լոյս կայծակեալ. (Լծ. ածաբ.։ Ճ. ՟Բ.։ Փիլ. տեսական. եւ Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Զի՞նչ երկին եւ աստեղք, ունիցի՞ս ինչ արդեօք ասել վերամբարձեալդ, որ զառ ոտսդ անգիտանաս։ Յոլովք զրկին ի ձէնջ, մանաւանդ թէ ամենեքին՝ որոց վերամբառնայք. (Առ որս. է. ՟Ը։)
Վերամբարձեալքն քան զկարիս կարօտութեան. ասմենայն ազատք. (Պիտ.։)
ՎԵՐԱՄԲԱՐՁԵԱԼՔՆ. Անսովոր ոճով, որպէս յն. մէդէ՛օռա. μετέωρα meteora, res supra nos apparentes. Եթերականքն. օդային իրք ի վերոյ քան զերկիր. երկնայինք. բարձունք.
Որք բաւականք են տեսանել զվերամբարձեալսն, լուսովն, զամենայն ասեն զաշխարհս ուռճալրացեալ. (Նիւս. կազմ.։)