s.

share, inheritance, portion;
chance;
benefice, ecclesiastical dignity or state.

s.

ἁποκλήρωσις sors, distributio, clericatus. Վիճակ. ժառանգութիւն, եւ Ժառանգաւորութիւն. կղերիկոսութիւն.

Աստանօր կենացս փոխարէն առցէ զվիճակաւորութիւն իւրաքանչիւր ոք (ի հանդերձեալն)։ Ժամ է մեզ արտադրել զքահանայական կարգս եւ վիճակաւորութիւն. (Դիոն. եկեղ.։)

Վիճակաւորութիւնս զայսոսիկ կոչէ ըստ իւրաքանչիւր կարգի քահանայականի որոշաբար ունել զքահանայականին սպասաւորութիւն, որպէս վիճակել զնա. զորովք զանց առնել ոչ կարէ. (Մաքս. ի դիոն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif վիճակաւորութիւն վիճակաւորութիւնք
accusatif վիճակաւորութիւն վիճակաւորութիւնս
génitif վիճակաւորութեան վիճակաւորութեանց
locatif վիճակաւորութեան վիճակաւորութիւնս
datif վիճակաւորութեան վիճակաւորութեանց
ablatif վիճակաւորութենէ վիճակաւորութեանց
instrumental վիճակաւորութեամբ վիճակաւորութեամբք