Վիճակակալ, աց

adj.

κληρούχος possessor, successor. Ունօղ զվիճակ առաջնորդութեան նախորդին իւրոյ. յաջորդ. ժառանգ աթոռոյ.

Զսուրբ մանուկն զյուսիկ զհայրապետն՝ զաթոռակալն եւ զվիճակակալն վիճակին թադէոսի. (Բուզ. ՟Գ. 14։)