adj.

testifying, testimonial;
belonging to martyrs;

s.

certificate, diploma.

adj.

μαρτυρικός pertinens ad testes, testimonialis եւ այլն. Սեպհական վկայից կամ վկայութեան. իբր վաւերական, յանձնարարական, եւ երդմնական.

Առաքեցաւ առաջի սրբոյ աթոռոյս վկայական ձեր գրով. (Շ. թղթ.։)

Տեսակ երդման՝ է որ վկայական կոչի, յորժամ ասեն, աստուած վկայ է. (Տօնակ.։)

Եւ Մարտիրոսական. martyricus, martyreus.

Կատարեցաւ վկայական մահուամբ վասն քրիստոսի. (Շ. թղթ.։ ՃՃ.։ Հ։)

Զի ունիցիք զօրինակ՝ որպէս նահատակութեան, նոյնպէս եւ բանիցն վկայականաց ի յայնպիսի ժամանակս. (Ածաբ. մակաբ.։)