Վկայաբանութիւն, ութեան

s.

Բերումն վկայութեան ի կարգի բանից.

Բարեդրուատելին գրիգոր (լուս) վկայաբանութեամբ ճառագրեաց, թէ անօրէն իշխանն իբրեւ աստուածակալն կամեցաւ՝ ասէ մաքուր առաքեալն եւ այլն. (Թէոդոր. մայրագ.։)

Այլ առաւել՝ Պատմութիւն սրբոց վկայից. ճառ նահատակութեան մարտիրոսաց. μαρτυρολογείον, μαρτύριον martyrologium, martyrium, acta martyrum.

Վկայաբանութիւն եղիազարու, եւ եօթն որդւոցն շամունի. (Նախ. ՟բ. մակ.։)

Վկայաբանութիւն սրբոյն, կամ վկայաբանութիւն սրբոց վկայիցն. (եւ այլն. ՃՃ. Հ. ստէպ։)