Վհատեցուցանել. ահացուցանել. լքուցանել.
Սուտ մարգարէք վհատէին զժողովուրդն. (Մխ. երեմ.։)
չ.ձ. ՎՀԱՏԵՄ ՎՀԱՏԻՄ. չ.ձ. εὑλαβέομαι vereor, timeo, metuo ἑκλύομαι dissolvor. Վեհերոտիլ. վատասրտիլ. լքանիլ. զանգիտել. պակնուլ. ակնածել. վախվխել, անճրկիլ.
Վասն որոյ վհատեցի, ոչ ի զուր վհատեցի. (Իսիւք.։)
Մի՛ պակիցեն, եւ մի՛ վհատեսցին։ Մի՛ վհատիցիս՝ յանդիմանեալ ի նմանէ. (՟Բ. Մակ. ՟Ը. 16։ Եբր. ՟Ժ՟Բ. 5։)
Մի՛ վհատիր, զի որ մխիթարէն՝ մօտ է։ Դու այժմ վասն ախտիցդ ես վհատեալ. (Իսիւք.։)
Աղօթեաց ի ժամ խաչին, զի ի մեր փորձութիւնս մի՛ վհատիցիմք ի նմանէ. (Պիտառ.։)