adj.

ignorant;
unlearned, untaught, illiterate;
idiotic, silly, simple.

ἱδιώτης idiota, rudis ἅπειρος imperitus, incultus ἅφρων insipiens. Անգէտ. անմասն ի գիտըութենէ. անուսումն. տխմար. անփորձ. անհմուտ. անտեղեակ. ռամիկ. գռեհիկ.

Արք տգէտք եւ առանց դպրութեան են։ Որ կայցէ ի տեղւոջ տգիտին։ Մտանիցեն անդր տգէտք։ Թէպէտեւ տգէտ եւս իցեմ բանիւ, այլ ոչ եթէ գիտութեամբ։ Լա՛ւ է տգիտի, որ գնաց միամտութեամբ իւրով.եւ այլն։

Յառաջ կոչել զտգէտս ի գիտնոց, եւ զանարիս ի քաջ արանց. (Եղիշ. ՟Բ։)

ՏԳԷՏ. իբր Տգիտական.

Առնել պատասխանի ըստ իմաստուն կամ տգէտ հարցուածոյն. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ը։)

ՏԳԷՏ ԼԻՆԵԼ. ἁγνοέω ignoro. Տգիտանալ. անգիտանալ. անծանօթ լինել.

Բայց դու իսրայէլ մի՛ տգէտ լինիր։ Տգէտ են աստուծոյ արդարութեանն։ Ոչ կամիմ, եթէ տգէտք իցէք ե՛ղբարք.եւ այլն։

Տգէտ են նոքա յարդարութենէ անտի աստուծոյ. (Եփր. հռ.։)

Բայց արդ գիտուն եմ վատթարին, տըգէտ կամաւ լաւագունին. (Յիսուս որդի.։)