hy    |   fr

Տուրժիմ, եցայ

vn.

cf. Տուժիմ.

cf. ՏՈՒԺԻՄ, ՏՈՒԳԱՆԻՄ.

Վասն միոյ պահու զայնքան վաստակս կամիս տուրժել. (Վրք. հց. ձ։)

Տուրժիցի ընչիւք եւ անարգանօք։ Տուրժեցի ամի ամի այսչափ։ Տուրժեցի աւուր աւուր դամ մի. (Պղատ. օրին. ՟Դ. ՟Զ։)