adj.

weak;
mean, wile, worthless, contemptible, poor, miserable.

adj.

ՓԱՆԱՔԻ σμικρός pusillus, exilis (լծ. եւ լտ. վանուս, վանիտուս. եւ թ. ֆանի ). որ եւ ՓԱՆԱՔ. Չնչին. նուաստ. անարգ. աղքատ. տկար. տրուպ. գձուձ. սինլքոր. դուզնաքեայ. յետին. փոքր.

Չնչին, այսինքն փանաքի եւ նուաստ։ Մարմնոյս կազմածի փանաքւոյ. (Շ. բարձր.։ Փիլ. լին. ՟Ա. 32։)

Փանաքի այրն։ Ծառայն փանաքի ապտակեաց։ Հարկ արքունի ի յոլովից փանաքեաց եւ փարթամաց ի միոյ մեծութեան պատիւ հաւաքի։ Ի յոմանց ազգաց փանաքին մտախոյզ ախտարակայ խտրադիմայ հմայից. (ՃՃ.։ Սկեւռ. լմբ.։ Նար. մծբ.։)

Ըստ մերում փանաքի տեսութեանս. (Խոսր.։)

Անհաս է ի մերմէ տկար եւ փանաքի գիտութենէս։ Փանաքիքն ըստ ուժոյ. (Լմբ. սղ. եւ Լմբ. ժղ.։)

Ոչ կամեցայ սեւադեղով դրոշմել, որ կարի իմն փանաքի է եւ դիւրաջնջելի. (Սարգ. ՟բ. յհ.։)

Փոքր եմք հասակաւ, սակայն բեղմնաւոր. փանաքիք, յոյժ գովելիք։ Թէեւ փանաքի, սակայն բազմաժամանակեայ, եւ այլն. (Մխ. առակ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Փանաքիմաց

Փանաքիմացութիւն, ութեան

Voir tout