glorious ornament, glory, honour.
Փառազարդիլն, եւ ելն. փառաւորութիւն. զարդ կամ գործ պանծալի եւ մեծավայելուչ.
Ի հրաշակերտ փառազարդութեանց Աստուծոյ (յարարչութեան) զամենայն գոլ բարիոք տեսանեմք. (Յհ. իմ. եկեղ.։)
Ամենայն սրբոցն փառազարդութիւն զիւրաքանչիւր ոք առանձինն որպէս որպէս զիւրսն բերկրէ. (Խոսր.։)
Նախապարգեւիցն փառազարդութեանց դարձեալ հասանել. (Նար. ՟Ժ՟Ա։)
Փայլումն փառազարդութեան, միանգամայն եւ երեւումն շնորհացն Աստուծոյ ի վերայ մանկանն Գագկայ. (Արծր. ՟Ե. 2։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | փառազարդութիւն | փառազարդութիւնք |
| accusatif | փառազարդութիւն | փառազարդութիւնս |
| génitif | փառազարդութեան | փառազարդութեանց |
| locatif | փառազարդութեան | փառազարդութիւնս |
| datif | փառազարդութեան | փառազարդութեանց |
| ablatif | փառազարդութենէ | փառազարդութեանց |
| instrumental | փառազարդութեամբ | փառազարդութեամբք |