adj.

seeking for glory, ambitious, vainglorious.

adj.

Խնդրօղ անձին զփառս յաշխարհի. փառասէր. փառամոլ. սնափառ. եւ Սնափառական.

Ի պակասամիտ եւ ի փառախնդիր անձինս թերահաւատ մարդոց։ Փառախնդիր յածմամբ պատահել ուրացութեան, եւ կորնչել. (Փարպ.։)

Մեղայ փառախնդիր լինելով. (Մաշկ.։)

Դժուարին է փախչել ի նորափառախնդիր հպարտութենէ անտի։ Գազանին պողովատիկ զէն է փառախնդիր ամբարհաւաճութիւն։ Ի փառախնդիր կամաց անտի. (Եւագր.։)