cf. Բրիչ.

s.

Ռամկականն բառիս Բրիչ, որ է գործի բրելոյ կամ փորելոյ զերկիր.

Եւ թէ փորշով շինեն զգեստինն ի լեառն, լաւ է՝ քան լծովքն։ Բայց թէ վասն գետնի շատութենէն չկարէ զօրել փորիշն, նա ապա լծօքն վարեսցէ. (Վստկ. ՟Ժ՟Թ։)

Բեր ինձ փորից եւ թի.. . ա՛ռ փայտատ եւ թի, եւ փութասցուքերթալ. (Վրք. հց. ձ։)