adj.

tried or experienced together.

adj.

որ եւ ՓՈՐՁԱՆԱԿԻՑ. Կցորդ փորձոյ, կրից, եւ աշխատութեանց.

Շնորհօք ապրեալ եմծ, բայց շնորհքն անձնիշխանս կամի, որ փորձակիցք լինին բարւոյն, զի նախանձիցին եւ գործիցեն զբարին. (Եւագր. ՟Ժ՟Ը։)

Փորձակից դու ես.. . նայեա՛ց ոչ փորձեմ զնա, ոչ կարեմ ճանաչել ցնա. (Եփր. համաբ.։)