hy    |   fr

Քննախօսութիւն, ութեան

s.

criticism;
cf. Բնազննութիւն.

s.

Խուզարկութեամբ խօսելն զիրաց. քննաբանութիւն. բնազըննութիւն.

որ քննախօսութեանն պարապեցին, ասացին զաղաւնոյ ոչ ունել զլեղի. (Պիտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif քննախօսութիւն քննախօսութիւնք
accusatif քննախօսութիւն քննախօսութիւնս
génitif քննախօսութեան քննախօսութեանց
locatif քննախօսութեան քննախօսութիւնս
datif քննախօսութեան քննախօսութեանց
ablatif քննախօսութենէ քննախօսութեանց
instrumental քննախօսութեամբ քննախօսութեամբք