Քննակից

adj.

συμβάλλων conjecturans. ի միասին քննօղ միաբան հետաքննօղ.

Ապողոփան առ իս որպէս առ քննակից եղելոցն ասէ. այսոքիկ ո՛վ գեղեցիկդ դիոնեսիէ, աստուածայնոց իրաց հատուցմունք են. (Դիոն. թղթ.։)