cf. Անուսութիւն.
ԱՆՈՒՍՈՒՄՆՈՒԹԻՒՆ կամ ԱՆՈՒՍԸՄՆՈՒԹԻՒՆ. ἁμαθία, ἁμάθεια. inscitia, imperitia, ruditas. Անուսումն գոլ. տգիտութիւն. ախմարութիւն. տխմարութիւն. անխրատութիւն. ուսում չգիտնալը, անկրթութիւն. նատանլըգ. գապալըգ. աճեմիչիք.
Այս ամենայն չարիք մտանեն ի միտս մարդոյ յանուսումնութենէ. (Եղիշ. ՟Բ։)
Տխմար անուսումնութիւն. (Մամբր.։)
Անուսումնութիւն յոր ինչ իրս եւ ձեռնարկիցէ, բնաւորեցաւ շփոթս յարուցանել. (Պիտ.։)
Յանդգնութիւն՝ անուսումնութեան է ծնունդ. (Առ որս. ՟Ժ՟Բ։)
Մի՛ ի վնասակարագոյնն թեւակոխեսցէ անուսումնութիւն։ Փոխեալ ի խրատ յանուսըմնութենէ. (Փիլ. բագն. եւ Փիլ. իմաստն.։)
Լինին չարքն ախտք. ի չար հրահանգից, յանուսումնութենէ եւ ի չար ունակութենէ։ Բժշկելի՛ է զանուսումնութիւնն ուսմամբ եւ մակացութեամբ. (Նիւս. բն.։)
Երկչոտ եւ անարիական առնէ զանձն անուսումնութիւն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 30։)
Ըստ այդ անուսըմնութեան. (Սարկ. հանգ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անուսումնութիւն | անուսումնութիւնք |
| accusatif | անուսումնութիւն | անուսումնութիւնս |
| génitif | անուսումնութեան | անուսումնութեանց |
| locatif | անուսումնութեան | անուսումնութիւնս |
| datif | անուսումնութեան | անուսումնութեանց |
| ablatif | անուսումնութենէ | անուսումնութեանց |
| instrumental | անուսումնութեամբ | անուսումնութեամբք |